Sławomir Domański
Rocznik 1971. Pochodzi z Częstochowy, gdzie w 1997 roku ukończył filologię polską w Wyższej Szkole Pedagogicznej. Od 25. lat nauczyciel języka polskiego w Zespole Szkół Zawodowych w Lublińcu. Zwykły człowiek, którego pasją jest humanistyka. Nie potrafi żyć bez literatury, filmu i muzyki. Miłośnik i laureat częstochowskich konkursów literackich: „Turniej jednego wiersza” i „Turniej jednego opowiadania”. Od wielu lat uczestnik i wierny fan festiwalu filmowego Nowe Horyzonty, skąd czerpie inspiracje dla swojej działalności kulturalnej. Obecnie realizuje cykl pokazów kina artystycznego „Playback” w OPK Gaude Mater, z którym współpracuje stale przy różnych okazjach. Fascynuje go wszystko, co autorskie i niezależne – o taką sztukę walczy z uporem maniaka, wierząc, że to, co najlepsze, nigdy nie trafi do mainstreamu!
sajlent disko
„Mania kapsuł okazała się zaraźliwa. Wszyscy prześcigali się w zakopywaniu przesłań dla przyszłości” Georgi Gospodinow „Fizyka smutku”
nie potrzebujemy didżeja
słuchawek
muzyki
nasze sajlent disko
odbywa się w ciszy
stare komórki, laptopy, monitory, dyski
wypełniają po dach oldskulowe szopy
które wybuchają pod wieczór i palą się w nocy
żeby nie było widać gryzącego dymu
smogu naszych wirtualnych światów
nawet tego nam brakło
samotni obok siebie
w ubłoconych butach
tańczymy w milczeniu
przybyliśmy tutaj przez roponośne bagna
odganiając po drodze wygłodzone szczury
naszych braci w niedoli
i milczeniu
ostatni żywi ludzie z postapo
o braku
początku i końca
drelich mokry od nafty
czapki z nutrii nasączone benzyną
szaliki z kolorowych zasłon jak lonty
zapaski z tureckich łatwopalnych dywanów
zgrzytamy zębami bo zapałki wilgotne
bez iskry
w kapsułach czasu
rygle i zamki popsuły się dawno
wypadają na zewnątrz
niepotrzebne graty
pamiątki wymarłych światów
nie obchodzą nikogo
rupiecie walają się po wilgotnym klepisku w chaosie
gdy kiwamy się w ciszy
tańczymy
potykając się o nie
w łunie pożarów
Do Saloniku Literackiego zaprosiła:
Alicja Stępniewska-Nawaratne
